Van Udaipur naar Pushkar.

Om weer met het laatste te beginnen. Ik zit nu in een resort achtig hotel bij het zwembad en het is hier echt groen, schoon en rustig tot ergens beneden een luidspreker begon te blèren.  Langs de weg vandaag allemaal marmer en graniet handels, soms bewerkt to beelden en dat kilometers lang. Verde de gebruikelijke wasbassins waar de mannen zich kunnen wassen bij de vrachtwagenstops. De vrachtwagens worden langzaam iets meer versierd aan de voorkant, maar de houden opbouw die je soms ziet ben ik hier nog niet tegengekomen. Het aantal toeristen blijft beperkt, veelal Fransen trouwens, geen toerbussen gezien, bijna geen nederlanders. Het einddoel vandaag Pushkar, een bedevaartplaats bij een meer van Brahma (en een van de zeldzame tempels van Brahma, ze houden dus niet zo van de schepper). Onderweg nog een immens in aanbouw zijnde beeld van Vishnu gezien. Het meer dus, je moet door een haag van stalletjes heen, dat gaat zonder echt lastig gevallen te worden, ziet meerdere westerse toeristen rommel kopen, om dan met wat puzzelen en steegje in ge lopen om naar het meer te komen. En…. heel rustig, weinig baders, veel duiven, veel donatiebussen voor duiven, koeien, schoenen, je noemt het maar. En een stoot duiven waar de dam stil van wordt. Per saldo dus een beetje tegenvallend dat niet alle trappen vol met bedevaarders zitten. De tempel van Brahma mag je weer niet in op schoenen (het went), geen rugzak, geen foto’s ook niet met de gsm (dat is nieuw). Dus ik zal het moeten beschrijven.. bloembladen , rijst, mais, alle mag je naar het altaar gooien (ik mocht geen bloemblader aannemer van mijn chauffeur, die vindt dat te duur en oplichters…). Gedenk en dankplaten overal aan de muren in marmer, een klein keldertje met een cobra altaar, en dat was ’t… Bovenop de berg staat de tempel van de vrouw van Brahma (lekker een betere plek zal ze gedacht hebben, mooi uitzicht, schone lucht en 350 treden voor je bjj mij bent… helaas er is een kabelbaan :-)